عَن اَبى عَبدِاللّهِ علیه السلام قـالَ: مامَشَى الْحُسَیْنُ علیه السلام بَیْنَ یَدَىِ الْحَسَنِ علیه السلامقَطُّ وَلابَدَرَهُ بِمَنْطِقٍ إِذا اجْتَمَعا تَعْظیما لَهُ.
مشکات الانوار، ص 170
امام صادق علیه السلام فرمود: امام حسین علیه السلام به خاطر رعایت احترام، هیچ وقت جلوى امام حسن علیه السلام راه نرفت و زمانى که با هم بودند ابتدا به صحبت نکرد.
از جلوه هاى احترام گزاردن به کسى آن است که جلوتر از او راه نرویم و پیش از او شروع به حرف زدن نکنیم. رعایت این نکته نسبت به پدر و مادر، معلّم و مرّبى، برادر بزرگ تر، افراد سالخورده و بزرگ لازم است. امام حسین علیه السلام نسبت به برادرش امام حسن علیه السلام این ادب را مراعات مى کرد، با اینکه هر دو امام و حجّت الهى و معصوم بودند و سرور جوانان بهشتى به شمار مى رفتند.